Ang tawag natin sa araw na ito ay MAHAL NA ARAW. Bakit kaya? Maaaring Mahal na Araw ito kasi ngayong araw pinakita ni Jesus ang pagmamahal niya sa atin. Ganoon niya tayo kamahal na tiniis niya ang mga pasakit sa kanya, ang kahihiyan, ang pagkapako sa krus at ang kanyang pagkamatay. Ang lahat ng ito ay dahil sa atin.
Narinig natin sa sinulat ni propeta Isaias: “Akala natin ang dinanas niya’y parusa sa kanya ng Diyos. Dahil sa ating mga kasalanan kaya siya nasugatan; siya ay binugbog dahil sa ating kasamaan. Tayo ay gumaling dahil sa pahirap na tinamo niya at sa mga hampas na kanyang tinanggap.” Ganoon niya tayo minahal.
Mahal na Araw din ito kasi mahal ang presyo na kanyang binayad para sa atin. Narinig nga natin sa ating unang pagbasa: “Siya ay pinatay dahil sa sala ng sangkatauhan. Siya’y inilibing na kasama ng masasama at mayayaman, bagaman wala siyang kasalanan o nagsabi man ng kasinungalingan.”
Talagang ibinuhos niya ang buong buhay niya para sa atin. Noong sibatin ang kanyang tagiliran upang tingnan kung talagang patay na siya, ang dumaloy ay ang dugo at tubig. Ubos na ang dugo, kaya may kasama na itong tubig.
Ganoon kahalaga ang ating kaligtasan. Ganoon kasama ang kasalanan na kailangang bayaran ng ganitong presyo – ang buhay ng Anak ng Diyos. Sinulat ni San Juan: “Kung sinasabi nating hindi tayo nagkakasala, ginagawa nating sinungaling ang Diyos, at wala sa atin ang kanyang salita.” (1 Jn 1:10) Ganoon pinapahalagahan ng Diyos ang pagpapatawad ng kasalanan na literal na ibinuhos ni Jesus ang kanyang dugo para ito matanggal, at sasabihin natin na hindi naman tayo nagkakasala? Wala palang saysay ang kamatayan ni Jesus kung wala naman tayong kasalanan! Pero kung aaminin natin at ihingi ng tawad ang ating kasalanan, “may tagapagtanggol tayo sa Ama, si Jesu-Kristo, na isang matuwid. Si Kristo ang handog sa ikapagpapatawad ng mga kasalanan, hindi lamang ng ating mga kasalanan, kundi maging ang kasalanan ng lahat ng tao.” (1 Jn 2:1-2)
Oo, Mahal na Araw ngayon kasi mahal ang presyo ng binayad ni Jesus para sa ating kasalanan – ang kanyang buhay – at ginawa niya ito dahil sa mahal na mahal niya tayo.
Oo, nalulungkot tayo dahil sa nangyari kay Jesus. Isa ito sa diwa ng Mahal na Araw — malungkot, tahimik at nagtitiis. Kaya nga tayo ay nag-aayuno at nagpepenitensiya ngayong araw. Ang ating paggawa ng daan ng krus ay bahagi sa pagtitiis na ito. Pero kasama sa kalungkutan na ito ay ang ating pasasalamat, pasalamat sa Diyos na ganoon niya tayo kamahal, na ganoon tayo kahalaga para sa kanya.
Kaya, mga kapatid, buksan natin ang ating sarili sa pag-ibig ng Diyos. Hayaan natin ang ating sarili na mahalin tayo. Damhin din natin ang kanyang pagmamahal sa atin. Ganoon ako kamahal ni Jesus! Kaya huwag natin sayangin ang kanyang pag-ibig sa atin. Mamuhay tayo bilang mga minamahal ng Diyos. Kaya iwasan na natin ang anumang gawain o ugali na hindi nagtutugma sa isang minamahal ng Diyos. Kay laki ng kanyang itinaya para sa atin! Pahalagahan natin ang kanyang pag-aalay.
Wala tayong Banal na Misa sa araw na ito. Ang pagdiriwang natin ngayon ay nakasentro sa ating pakikinig ng Salita ng Diyos at pagpaparangal sa Banal na Krus. Kung sino ang may gusto ay maaaring lumapit at humalik sa krus pagkatapos ng ating pagdiriwang. Sa pagpaparangal natin sa krus pinararangalan natin ang pag-ibig ni Jesus na nag-alay ng kanyang sarili para sa atin.
Ibinigay ni Jesus ang kanyang buhay para sa atin. Ibinigay din ni Jesus ang taong pinakamalapit sa kanya dito sa mundo – ang kanyang mahal na ina. Doon sa krus, sa mga huling sandali ng buhay niya, ipinaubaya ni Jesus ang kanyang Ina sa kanyang minamahal na alagad at ipinaubaya din niya sa kanyang ina ang alagad na ito. Si Juan, ang minamahal na alagad, ay kumakatawan sa lahat ng nagmamahal kay Jesus at minamahal ni Jesus. Siya ay kumakatawan sa atin. Pinaaalaga niya tayo kay Santa Maria at inaanyayahan din niya tayo na tanggapin si Maria bilang ating ina. Sana tulad ni Juan, dalhin natin si Maria sa ating tahanan at sa ating buhay. Si Mama Mary ang huling regalo ni Jesus sa atin bago siya mamatay. Salamat O Jesus, sa dakilang regalong ito.
Ang Anak ng Diyos ay naging tao at nakipamayan sa atin. Doon sa Palestina, sa Holy Land nabuhay si Jesus. Doon siya nagpahayag at gumawa ng mga himala at doon din siya namatay at inilibing. Sa Holy Land din si Jesus muling nabuhay at mula doon siya ay umakyat sa langit. Ang Holy Land ay nagpapaalaala sa atin sa buhay ni Jesus dito sa lupa. Mayroon palaging mga Kristiyano sa Holy Land. Tagadoon ang mga apostol at ang mga unang kristiyano ay lumago doon. Pero sa takbo ng kasaysayan nagiging maliit na lang ang presensiya ng mga Kristiyano doon. Hindi sila gaano tinanggap ng mga Hudyo noon, at pinag-uusig sila ng mga Romano na nakadistino doon. Dumating ang mga Muslim at sa banta ng kamatayan, maraming taga Palestina ay naging Muslim. Ngayon ang mga Kristiyano at mga Muslim ay inaapi at itinuturing na second class citizens ng mga Israelis. Mahirap ang kalagayan ng mga Kristiyano sa Holy Land. Tuwing Biernes Santo, sa buong mundo mayroong collection para sa mga kristiyano sa Holy Land. Mahalaga ang presensiya ng mga Kristiyano doon, kaya tulungan natin sila. Ipagdasal natin sila at mag-ambag tayo ng material na tulong para sa kanila.
Homiliya ni Bishop Broderick Pabillo para sa Biyernes Santo, April 7, 2023; Is 52:13-53:12; Heb 4:14-16; 5:7-9; Jn 18:1-19:42
