Sa ating pagninilay sa Banal na Kasulatan, si Hesus ay nagpahayag sa kanyang mga alagad tungkol sa kanyang paparating na paghihirap, kamatayan, at muling pagkabuhay. Ngunit sa likod ng mga ito, ipinapakita ni Hesus ang mas malalim na aral, ang mensahe ng pag-ibig at sakripisyo.
Sa isang panayam ni Bishop Broderick Pabillo, kanyang binigyang diin: Ang kahirapan ay hindi parusa, ito ay tanda ng pag-ibig. Ito ay mapapatunayan natin mula sa tunay na karanasan kung paano magmahal: tulad ng mga magulang na pinapasan ang lahat ng sakripisyo para lang mabigyan ng magandang kinabukasan ang mga anak, o katulad ng mga gurong nagpapakahirap upang matuto ang kanyang mga mag-aaral, o katulad ng mga OFW na tinitiis ang lungkot, para makapagbigay ng magandang buhay. Tayo ay tinatawag ng Ebanghelyo, upang sumunod sa daan ng pagiging alagad ni Jesus:
Una, itinuro sa atin ni Jesus na ang pag-ibig ay hindi palaging madali, ito ay may kaakibat na sakripisyo. Ang pag-ibig ay nangangahulugan ng pagbibigay ng sarili sa iba kahit na ito ay magdulot ng hirap at pagkabalisa. Sa konkretong larangan, tayo ay nakalaang magsabalikat ng mga responsibilidad, magsisikap makisangkot sa buhay ng lipunan, makipagkaisa sa mga pagkilos ng Parokya at pamayanan.
Sa hamon ng pakikilakbay ng Sinodong Simbahan, tayo ay tinatawag na magbukas ng pinto sa kapwa, lalo na ang mga nasa laylayan, kahit na ito ay magdulot ng pagod at kaabalahan. Ang pagsunod kay Jesus ay hindi lang paghahanap ng ligaya at sarap, ng biyaya, pagkilala o pagpapala, kundi ito ay nangangahulugan din ng hirap at sakripisyo. May mga krus tayong kinakailangan pasanin. Tunay na mahirap ang ang magbahagi ng sarili – ibig sabihin handa tayong magbigay, maglaan ng oras, at maglaan ng puso para sa kapwa. Kahit na ito ay magdulot ng hirap sa atin – handa tayong magsakripisyo, sa ngalan ng pag-ibig. Ito ang panawagan ni Jesus: “Kung sino ang nagnanais na sumunod sa akin, pasanin niya ang kanyang krus.”
Ikalawa, isa sa mga tanda ng pagiging alagad o kung talalagang ng tunay na nagmamahal ay kung handa tayong limutin ang sarili, upang mag-alay ng sarili sa iba. Isa sa mga hamon ng buhay na naging bahagi ng mga salita ni Hesus ay ang kakayahan at kahandaan natin na limutin ang sarili. Madalas, tayo ay natatali sa mga personal na hangarin at at pansariling mga agenda. Ngunit madalas, ang pagmamahal ay humihiling sa atin na maging handa tayong lagpasan ang ating mga pansariling interest.
Hindi palaging madali ang limutin ang sarili, ngunit ito ay isa sa mahalagang kondisyon sa pagsunod kay Jesus. Hindi tayo maaaring magmahal nang tunay kung hindi tayo handang iwanan ang sarili para yakapin ang iba, higit silang bigyan ng halaga. Hindi ito madali dahil sanay tayo na laging pakabig at hindi pabigay. Sa paglimot sa sarili, para tayong kandilang kinakailangang ikaw mismo ay matunaw, para makapagbigay ng liwanag. Ito ang panawagan ni Jesus: “Kung sino ang nagnanais na sumunod sa akin, limutin niya ng kanyang sarili.”
Ikatlo, sa pag-aalay ng sarili, tayo ay natututong magmahal ng tunay at dito natin makakamtan ang tunay na kahulugan at kaligayahan ng buhay. Ang pag-ibig na ito ay nagdadala ng kaligayahan hindi lamang sa ating mga taong natutulungan o pinaglilingkuran, kundi ganun din sa ating mismong mga sarili.
Sa ating pagiging instrumento ng pagmamahal ng Diyos, tayo ay nakakaranas ng buhay na may kabuluhan. Ito ang kahulugan sa sinabi ni Jesus: “ang mag-alay ng kanyang buhay ang siyang magkakamit nito.” At sa kabaliktaran naman, kahit na makamtan natin ang lahat ng kayamanan, hindi rin makahulugan ang buhay, kung hindi natin nasusumpungan ang kapahingahan ng ating kaluluwa, sa larangan ng buhay pagmamahal at paglilingkod. Sa pag-aalay ng ating buhay, matatagpuan natin ang tunay na ligayang mula sa Maykapal.
Pagninilay: Mateo 16: 21-27, Ika-22 Linggo sa Karaniwang Panahon (A)
Fr. Edwin “Edu” Gariguez was the former executive secretary of Caritas Philippines. In 2012, he was awarded the Goldman Environmental Prize for leading a grassroots movement against an illegal nickel mine to protect Mindoro Island’s biodiversity and its indigenous people. He is currently the social action director of the Apostolic Vicariate of Calapan.
