Nauso kamakailan ang mga katagang ‘Kung gusto mong gulatin, manlibre ka!’ ‘Kung gusto mong gulatin, magsimba ka!’ ‘Kung gusto mong gulatin, mag madre ka!’ at kung ano ano pa, pero kung gusto mong talagang magulat, mamalengke ka!
Dati sa Divisoria ako namamalengke para sa ipapakain sa mga bata sa aming parokya, ngayon sa Balintawak na ang bago kong palengke, para makamura. Pero kahit sa anumang malalaking palengke na ito, na pinaniniwalaan nating mura ay mahal parin ang mga bilihin. Mga presyong di kayang sumagi sa isip ko kung papaano ang isang pamilyang may dalawang anak, makakapagpakain ng masustansya para di magkasakit na halos umaabot sa langit presyo ng mga gulay, karne, isda lalu na ang bigas.
Ang ganitong kalagayan, ay nakakapaghamon na tunay na magulat at magbagong anyo.
Ang ikatlong linggo ng kuwaresma ay patungkol sa pagbabagong anyo ni Hesus habang nag darasal upang bigyang diin ang paparating na pagdiriwang ng Paskwa na nakaugat sa ating mga responsibilidad bilang mga binyagan. Sa pagbibinyag tayo ay nagbabago (sa mga isinusuuot na puting damit pambinyag) at nagiging mga anak ng Diyos, na kung saan nagkakaroon ng responsibilidad na tumugon sa nakadudungis sa dignidad ng ating pagkatao.
Kaya mungkahi ko na pagnilayan ang dalawang bagay na makakatulong di lamang sa pagbabago ng ating anyo ngunit sa pagbabago ng ating kalagayan upang mabago rin ang buhay ng iba lalu na ng aba. Una, buo ba ang ating loob upang mag alay ng sarili? At ikalawa, kaya ba nating mag ambag para sa iba?
Si Hesus sa kanyang pagdarasal ayon sa binasa mula sa aklat ni San Marcos, ay nagpanibagong anyo dulot ng kanyang taimtim na pagdarasal. Batid natin na bilang mga mananampalataya ang pagdarasal sa panahon ng kuwaresma ay bahagi ng ating mga responsibilidad, upang mahubog ang ating puso sa paggawa ng kusang pagtitiis at kawang gawa, upang ang iba’y dumanas ng katiting na ginhawa.
Malaki ang tukso na ang pagdiriwang ng kuwaresma ay para sa sariling kaligtasan, sariling pagtitika, sariling pag unlad ng spirituwalidad, nakatuon sa personal na ugnayan natin sa Diyos, upang mapabuti ang sarili natin o di kaya mapabuti ang kalagayan ng ating pamilya. Si Abraham sa unang binasa sa Genesis ay nagpakita na kaya niyang sundin ang Diyos kahit ito ay pag-aalay ng kanyang mahal na anak.
Marami sa atin ang gumugugol ng panahon upang ikayod ang mga anak, upang hindi makaramdam ng hirap, iniiwas natin sila upang di maranasan ang ating pinag daanang kahirapan. Subalit ang ating kalagayan ay mapanghamon, na habang tayo ay nagbabata para sa ating pamilya maraming pamilyang Filipino ang dumaranas ng hirap, na kailangan paglingkuran natin at ng ating mga anak. Nag aanyayang ialay natin ang ating mga anak upang sila ang paglingkuran sa pagdating ng panahon. Imulat sila sa katotohanan at kalagayan ng mahihirap na humahamon upang huwag maging makasarili at matutunan mag alay ng sarili para sa iba lalu na sa aba.
Sa ikalawang binasa muling nag paalala si San Pablo sa mga taga-Roma pawiin ang ating pag-aalinlangan sa pagbibigay ng sarili.
Malaki ang tuksong mangamba, matakot, mag-alinlangan, na baka walang maging magandang maidudulot ang pag aambag ng sarili para sa iba lalung lalo na sa mga aba. Baka mahamak lamang, bilang mga binyagan, ipinapaalala sa atin na tayo may huwaran sa pagbibigay ng sarili na hindi pinbayaan mismo ng Diyos ang kanyang nag iisang Anak kahit kamatayan ay dinanas. Malaki ang aral na ibinigay sa atin ni Hesus ang anak ng Diyos, nag sakripisyo at namatay para sa atin upang mapagtagumpayan ang kamatayan.
Sa bawat mga anak na nag aambag ng sarili para sa bayan ay napagtatagumpayan ang kamatayan, at nagdudulot ng pagkabuhay ng pag-asa sa mga nalulukuban ng kadiliman ng kawalang katarungan.
Ang kapangahasan ng mga sumusunod kay Hesus na tunay na nagdarasal tulad ng kanyang pagdarasal ay nagiging mapangahas na tahakin ang daan na kanyang dinaanan, ang magpahayag na malapit na ang paghahari ng Diyos sa mga inaapi at iginigilid sa lipunan. Ang mangahas na baguhin ang kalagayan upang dumanas ng pagbabago ang iba.
Gusto nating manggulat? Mangahas tayong umibig tulad ng pag-ibig ng Diyos.
Gospel reflection of Fr. Edprim Gaza, CM for the Second Sunday of Lent, Gen. 22:1-2, 9a, 10-13, 15-18 Ps 116:10, 15, 16-17, 18-19 Rom 8:31b-34 Mk 9:2-10
Balik-Tanaw is a group blog of the Promotion of Church People’s Response (PCPR). The Lectionary Gospel reflection is an invitation for meditation, contemplation, and action.
