Noong si Jesus ay dinala kay Pilato, tinanong ni Pilato kung siya ba ay hari ng mga Hudyo. Maliwanag na sinabi ni Jesus na ang paghahari niya ay hindi ayon sa daigdig na ito. Kung ayon sa mundong ito ang paghahari niya, darating ang mga kakampi niya upang ipagtanggol siya sa kamay ng mga Hudyo. Pero hindi dito ang kanyang paghahari. Hindi tinanggi ni Jesus na siya ay hari, pero sinabi niya na iba ang pagiging hari niya.
Ito ay kitang-kita sa ating ebanghelyo ngayon. Sa ulunan ng kanyang krus ay nakasulat: “Ito ang hari ng mga Hudyo.” Nakasulat pa ito sa tatlong lenguahe na ginagamit ng mga tao noon sa Jerusalem: Griego, Latin at Hebreo upang maging maliwanag sa lahat kung ano si Jesus, isang hari.
Pero iba nga ang paghahari niya. Sa halip na naka-upo sa trono, siya ay nakibitin sa krus. Hindi siya nakadamit ng maringal at mamahaling damit. Siya ay sugatan at halos hubad. Ang nasa ulo niya ay hindi koronang ginto at mamahaling bato kundi tinik na nakabaon sa kanyang ulo. Hindi siya pinapaligiran ng mga tao na pumupuri sa kanya at sunud-sunuran sa kanya na nakikita natin sa palasyo ng mga hari o mga presidente. Ang mga tao sa paligid niya ay mga kaaway at kinukutya siya. Nilibak siya ng mga pinuno ng mga Hudyo, ng mga kawal ng mga Romano at pati na ng isang magnanakaw na nakapako sa krus sa tabi niya. “Kung hari ka talaga, ipagtanggol mo ang iyong sarili,” ang sigaw ng mga ito.
Iyan ang expected na ginagawa ng mga hari at ng mga leaders dito sa mundo natin, ipinagtatanggol nila ang kanilang sarili. Nakikinabang sila sa kanilang posisyon at parang natural na lang ito, kaya may kasabihan: What are we in power for? Bakit pa may kapangyarihan tayo kung hindi naman tayo makikinabang sa kapangyarihan na ito?
Pero, iba nga ang paghahari ni Jesus. Tahimik na binata ni Jesus ang pasakit sa kanya. Hindi niya sinagot ang mga maling akusasyon at mga pagkukutya sa kanya. Naparito siya hindi upang paglingkuran kundi upang maglingkod at magbigay ng kanyang buhay para sa lahat.
Ang kumilala sa paghahari ni Jesus ay isang makasalanan, isang magnanakaw. Una, tinanggap niya na siya ay makasalanan. Nararapat lang na siya ay parusahan sa pagpako sa kanya sa krus. Pangalawa, tinanggap niya na si Jesus ay inosente. Wala naman siyang ginawang masama. Pangatlo kinilala niya na si Jesus ay hari, kahit na sa ganyang kalagayan. Sabi niya: “Jesus, alalahanin mo ako kapag naghahari ka na.”
Ang makasalanang ito na nagsisisi sa huling sandali ng kanyang buhay ay kinausap at inaliw ni Jesus. Hanggang sa wakas ginagampanan ni Jesus ang kanyang gawaing pagliligtas. Pinangakuan siya ni Jesus. Ito ang huling salita ni Jesus sa isang tao bago siya mamatay: “Sinasabi ko sa iyo, ngayon di’y isasama kita sa Paraiso.” Doon magiging hayag ang paghahari ni Jesus, doon sa Paraiso.
Sana ang pagtanggap ng paghahari ni Jesus na ginawa ng magnanakaw na iyon ay magawa din natin. Tanggapin natin na si Jesus ay hari at paghariin natin siya sa atin. Iyan din ang ginawa ng mga Israelita kay David. Nang mamatay si Saul, si David ay kinilala agad na hari ng tribu ng Juda at naghari siya sa Hebron. Ang naiwang labing isang mga tribu ay kumampi kay Ishbaal, isa sa mga naiwang anak ni Saul na naghari naman sa Mahanaim. Nag-aaway noon ang dalawang pangkat na ito, ang pagkat ni David at ang pangkat ni Ishbaal. Noong pinatay si Ishbaal, ang mga leaders ng labing isang tribu ng Israel ay pumunta sa Hebron at doon nagpailalim na sila kay David. Nilangisan nila si David at kinilalang kanilang hari. Sumunod na sila kay David. Iyan ang narinig natin sa ating unang pagbasa sa aklat ni Samuel. Ang magnanakaw ay nagpailalim kay Jesus bilang kanyang hari. Ang mga Israelita ay nagpailalim kay David bilang kanilang hari. Magpapailalim din ba tayo kay Jesus bilang hari natin?
Ngayong Linggo ay kapistahan ni Kristong Hari. Hari si Jesukristo at kilalanin natin ito. Ngayon parang hindi pa klaro ang paghahari ni Jesus. Hindi siya pinapansin ng marami at parang nananalo pa nga ang kasamaan. Pero sa wakas ng panahon mahahayag sa lahat ang kanyang tagumpay at paghahari. Ngayon pa lang, kilalanin na natin siya at magpailalim na sa kanya.
Ano ba ang ibig sabihin na paghariin natin si Jesus sa ating buhay? Kung hari natin siya, pakinggan natin at sundin ang mga utos niya. At hindi naman mabigat ang pamatok niya. Ang Salita ni Jesus ay Salita ng Diyos at ito ay nagbibigay buhay at liwanag sa ating buhay. Kapag ginagawa natin ang kanyang salita nagiging kalugud-lugod tayo sa kanya at minamahal natin siya.
Kung hari natin si Jesus, pahalagahan natin ang mga taong pinahahalagahan niya. Ang mahalaga kay Jesus ay hindi iyong maraming alam, hindi iyong mga tanyag, hindi iyong may mga pangalan o posisyon. Ang mahalaga kay Kristong hari ay ang mga mahihirap, iyong mga isinasantabi ng lipunan, iyong mga taong minamaliit ng karamihan. Kapag pinapansin at tinutulungan natin ang mga ito, si Jesus ay ating pinaglilingkuran.
Kung si Jesus ay ating hari, mag-alay tayo sa kanya. Kilalanin natin na ang lahat ng bagay ay nilikha dahil sa kanya at sa pamamagitan niya. Ito ang sinulat si San Pablo sa mga taga-Colosas. Kaya natanggap natin ang lahat dahil sa kanya. Suklian natin ang kanyang pag-aalay. Maghandog din tayo sa kanya tulad ng mga pantas noong unang pasko. Hinanap nila ang sanggol na isinilang na maging Hari ng mga Hudyo sa kanilang pagsunod sa tala. At noong makita nila ang bata, naghandog sila ng mga alay na ginto, incenso at mira.
Maghandog tayo sa ating hari. Ang handog natin ay ang ating panahon para magdasal, makinig sa kanyang salita at sumamba sa kanya. Ang handog natin ay ang ating talento na ginagamit natin upang makatulong sa kapwa at sa simbahan. Ang handog natin ay ang pera na inilalaan natin upang suportahan ang mga gawain ng simbahan. Ang mga ito ay tinatawag natin na balik-handog. Dahil sa kinikilala natin si Jesus na hari, magbalik handog tayo ng panahon, talento at pera.
Purihin natin si Kristong hari. Viva Cristo Rey! Viva Cristo Rey!
Homily ni Bishop Broderick Pabillo, November 20, 2022, 34th Sunday of the Year Cycle C; 2 Sam 5:1-3; Col 1:12-20; Lk 23:35-43
